راهکارهای مجازی سازی سرور
مجازی سازی سرور چیست؟
سرور مجازی چیست؟
یک سرور مجازی یک “نمونه” مجازی روی یک سرور فیزیکی اختصاصی است. این یک فضای جدا شده با سیستم عامل، سیاستها، برنامهها و خدمات خاص خود است. اگرچه به طور مستقل عمل میکند، اما روی یک سرور واحد با تعدادی از ماشینهای مجازی دیگر قرار دارد و نرمافزار و منابع سختافزاری را با آن ماشینهای دیگر از طریق استفاده از یک هایپروایزر به اشتراک میگذارد. هر سرور مجازی به عنوان مهمان سرور فیزیکی اصلی در نظر گرفته میشود که میزبان است.
چگونه مجازی سازی سرور کار میکند؟
به زبان ساده مجازی سازی سرور به صورت زیر کار میکند
مجازیسازی سرور به سیستمعاملها و برنامههای مختلف اجازه میدهد تا روی یک سرور فیزیکی اجرا شوند. در اینجا توضیح سادهای از نحوه عملکرد آن آمده است:
هایپروایزر
هایپروایزر لایه نرمافزاری است که به مجازیسازی سرور قدرت میدهد. این لایه سختافزار سرور را از کامپیوترهای مجازی جدا میکند و هستههای پردازنده، حافظه، ذخیرهسازی و شبکه را به ماشینهای مجازی اختصاص میدهد.
ماشینهای مجازی (VM)
ماشینهای مجازی شبیهسازی نرمافزاری از کامپیوترهای واقعی هستند. سیستمعامل و برنامهها به صورت جداگانه روی همان سرور فیزیکی با سایر VMها اجرا میشوند. هر VM از منابع سختافزاری مجازیسازی شده هایپروایزر مانند یک سرور فیزیکی استفاده میکند.
تخصیص منابع
هایپروایزر به صورت پویا منابع فیزیکی را به هر VM تخصیص میدهد. در صورتی که یک VM به CPU بیشتر و دیگری به رم بیشتر نیاز داشته باشد، هایپروایزر میتواند تخصیص منابع را تنظیم کند.
ایزولاسیون
ماشینهای مجازی از هم جدا هستند، بنابراین اگر یکی از آنها خراب شود یا با مشکل مواجه شود، روی بقیه تأثیر نمیگذارد. هایپروایزر اتصال VMها را حفظ میکند و استقلال آنها را تضمین میکند.
استفاده از سختافزار
مجازیسازی سرور سختافزار واقعی را انتزاعی میکند و امکان اجرای چندین محیط مجازی روی یک سرور واحد را فراهم میکند، که انعطافپذیری، مقیاسپذیری و کارایی زیرساخت فناوری اطلاعات را بهبود میبخشد.
انواع مجازی سازی سرور
مزایای مجازی سازی سرور
صرفهجویی در هزینه
ادغام چندین سرور مجازی روی سرورهای فیزیکی کمتر باعث کاهش هزینههای سختافزار، برق، خنکسازی و فضای مرکز داده میشود. مجازیسازی استفاده از سختافزار را بهینه میکند و نیاز به سرورهای فیزیکی را کاهش میدهد.
کارایی بهبود یافته
مجازیسازی CPU، حافظه، ذخیرهسازی و پهنای باند شبکه را به ماشینهای مجازی به صورت مورد نیاز تخصیص میدهد و استفاده از منابع را بهبود میبخشد. این انعطافپذیری از هدر رفتن منابع جلوگیری میکند و مقیاسپذیری مبتنی بر تقاضا را امکانپذیر میسازد.
انعطافپذیری و مقیاسپذیری بالا
محیطهای مجازی انعطافپذیر و مقیاسپذیر هستند. اضافه کردن یا حذف ماشینهای مجازی، تنظیم تخصیص منابع و استقرار سریع سرورهای اضافی با تغییر نیازهای کسبوکار امکانپذیر است. این انطباقپذیری به شرکتها اجازه میدهد تا به سرعت با تقاضای کسبوکار سازگار شوند.
بازیابی سریعتر از بلایا و تداوم کسبوکار
مجازیسازی کامپیوترهای مجازی را در فایلهایی قرار میدهد که میتوان از آنها پشتیبانگیری، تکثیر و بازیابی کرد تا جایگزین سختافزار شود. مجازیسازی همچنین امکان جابهجایی زنده کامپیوترهای مجازی بین سرورهای واقعی با حداقل زمان قطعی را فراهم میکند.
مدیریت فناوری اطلاعات
محیطهای مجازی در مقایسه با سرورهای فیزیکی قابل دسترسیتر و متمرکزتر هستند. راهحلهای مدیریت مجازیسازی به مدیران اجازه میدهد تا عملکرد را نظارت کنند، فرآیندها را خودکار کنند و ماشینهای مجازی جدید را به سرعت استقرار دهند. مدیریت متمرکز هزینههای اداری را کاهش میدهد و کارایی را افزایش میدهد.
ایزولاسیون و امنیت
مجازیسازی ماشینهای مجازی را ایزوله میکند و از تأثیر برنامهها و بار کاری بر روی یکدیگر جلوگیری میکند. محیطهای مجازی را میتوان با فایروالها، سیستمهای تشخیص نفوذ و رمزگذاری در سطح هایپروایزر محافظت کرد.
تست و توسعه
مجازیسازی به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا به راحتی محیطهای آزمایشی جداگانهای ایجاد کنند که شبیه سیستمهای تولید هستند و زمان عرضه برنامهها و خدمات جدید را کوتاهتر میکنند.
پشتیبانی از برنامههای قدیمی
ماشینهای مجازی به کسبوکارها اجازه میدهند تا برنامههای قدیمی را روی فناوری مدرن اجرا کنند. کسبوکارها میتوانند چرخه عمر برنامههای قدیمی را بدون نیاز به نگهداری سختافزار قدیمی تمدید کنند.
راهکار ذخیرهسازی HPE StoreEasy Storage انتخابی هوشمندانه برای سازمانهاییمجازیسازی سرور به دلیل صرفهجویی در هزینه، کارایی، انعطافپذیری، انعطافپذیری و مدیریت سادهتر برای زیرساختهای فناوری اطلاعات امروزی ضروری است.
معایب مجازی سازی سرور
هزینههای سربار
به دلیل لایه هایپروایزر، بارهای کاری مجازی ممکن است نسبت به سختافزار واقعی عملکرد ضعیفتری داشته باشند. هایپروایزرهای مدرن کارآمد هستند، اما برنامههای کاربردی با نیازهای بالای CPU یا ورودی/خروجی میتوانند تحت تأثیر قرار گیرند.
رقابت منابع
ماشینهای مجازی CPU، حافظه، ذخیرهسازی و پهنای باند شبکه را به اشتراک میگذارند. رقابت منابع کنترل نشده بین VMها ممکن است عملکرد را کاهش دهد یا رفتار غیرمنتظره ایجاد کند. برای جلوگیری از درگیری، مدیران باید منابع را به دقت تقسیم و مدیریت کنند.
نقطه شکست واحد
با وجود مزایای انعطافپذیری و بازیابی در برابر بلایا، مجازیسازی یک نقطه شکست واحد ایجاد میکند: هایپروایزر. خرابی هایپروایزر میتواند بر تمام ماشینهای مجازی روی آن میزبان تأثیر بگذارد. قابلیت دسترسی بالا و افزونگی میتواند این خطر را کاهش دهد، اما بارهای کاری بحرانی باید در نظر گرفته شوند.
پیچیدگی
مدیریت سیستمهای مجازی با افزایش تعداد ماشینهای مجازی و میزبانان دشوارتر میشود. مدیران باید فناوریهای مجازیسازی و نحوه نظارت، استقرار و عیبیابی زیرساخت مجازی را درک کنند. وابستگیهای بین ماشینهای مجازی و نگرانیهای سازگاری ممکن است پیچیدگی را افزایش دهند.
مجوزها
نرمافزار مجازیسازی و ابزارهای مدیریت میتوانند هزینههای مجوز بیشتری داشته باشند، اما میتوانند هزینههای سختافزار و سیستم عامل را کاهش دهند. هزینههای مجوز نرمافزار میتواند در تنظیمات مجازی بر اساس تعداد CPUهای مجازی یا ماشینهای مجازی افزایش یابد.
خطرات امنیتی
مجازیسازی ماشینهای مجازی را ایزوله میکند و از تأثیر برنامهها و بارآسیبپذیریهای لایه هایپروایزر و تهدیدات جداسازی ماشینهای مجازی نگرانیهای امنیتی جدیدی با مجازیسازی هستند. هک شدن هایپروایزر میتواند دسترسی ناخواسته به بسیاری از ماشینهای مجازی را فراهم کند. مدیران باید از تقسیمبندی شبکه، رمزگذاری و وصلهگذاری برای کاهش این خطرات استفاده کنند.
چالشهای تنظیم عملکرد
برنامههای کاربردی حساس به تأخیر و بارهای کاری با نیازهای خاص ممکن است تنظیم عملکرد مجازیسازی را دشوار کنند. برای بهینهسازی عملکرد، مدیران باید تنظیمات ماشین مجازی، تخصیص منابع یا قابلیتهای پیشرفته مانند پین کردن CPU و لایه بندی ذخیرهسازی را تغییر دهند.
قفل شدن با فروشنده (Vendor lock-in)
پذیرش یک پلتفرم مجازیسازی واحد میتواند مهاجرت به گزینههای دیگر را دشوار کند. شرکتها باید اثرات بلندمدت استراتژی مجازیسازی خود را ارزیابی کرده و قابلیت همکاری و قابلیت انتقال را در نظر بگیرند.